In de herberg "Het Hoefijzer" bij Pier Smid (Petrus Bogaerts) kwamen de kerkzangers na de zondagsmis bijeen om hun schorre keel en hun dorst kwijt te geraken. Op een dag kwam er één van de zangers op het idee om ook andere dan religieuze liederen te gaan zingen. Men besloot om een nieuwe vereniging te stichten. Alzo werd in 1891 de Zangmaatschappij "De Lindekring" geboren. In 1893 kreeg onze maatschappij een vlag cadeau van Jonker Claes van het Zoerselhof.
Op een festival in Grobbendonk (1895) werden de eerste medailles weggekaapt. In 1896 was onze vereniging ook aanwezig bij de inhuldiging van de vlag van de Verbroedering uit Oostmalle en op de inhuldiging van de spoorhal en de stroomtram Turnhout-Westerlo. Zelfs toen was geen verplaatsing te veel. Van de hierop volgende jaren is weinig geweten. Hoewel tijdens de twee wereldoorlogen veel archiefstukken verloren gingen, blijkt toch dat tijdens de periode 1900-1914 weinig activiteit rond de Lindekring te bespeuren was.
Zoals praktisch met elke vereniging het geval was, hebben de gebeurtenissen tijdens de oorlog '14-'18 onze vereniging stilgelegd. Na 1918 werden de koppen bijeengestoken om van de heroprichting een feit te maken. In 1922 begon de maatschappij aan haar tweede start. Voorzitter Ch. Janssens (een telg uit een wagenmakergeslacht) en muziekmeester René Geudens hadden voor de oorlog de nodige muzieklessen gekregen in het huis van Vader Uyterrhoeven (koster en onderwijzer). Onze maatschappij is gestart als een zangvereniging. De liederen uit de beginperiode getuigden van de idealen die de zangers bezielden: Vlaams zijn, godsdienstig en moedig ondanks tegenslagen... Onze oudste muzikanten kennen heden nog veel van deze nummers.